365 dager e veldig lenge, og veldig kort!

Idag e d akuratt ett aar siden Martin doyde, det foles so utrolig lenge siden, samtidig ikkje! I det sista har det gaatt veldig inn pa meg at det faktisk e ett aar siden, og eg savne han ofte og veldig mye! Han va bare uerstattelig, det vil bli umulig aa finna ein venn som han igjen! Eg prove a troysta meg med at ein dag, ein dag ska eg mota han igjen i Himmelen! Eg ville helst hatt han her NO! Eg savne han utrolig mye =(