Når tårer faller ned

Eg e endå glad eg valgte Acta! Sette så utrolig stor pris på folkå som e her, og som eg bor sammen med. Men sjøl om livet på Acta e konge, så har ein fremdeles et behov for søvn og kvile. Eg trodde lenge eg va ekstrovert (får energi av å ver med folk), men nå ser eg at eg kanskje e meir introvert (samle energi aleina). Når rommå på mosvangen ikkje e lydtette syns eg det blir ein stor utfordring.

Når ein ikkje får nok søvn, så blir ein veldig følelsemessig ladd, og livet kjennes kanskje kjipt. Men uansett koss eg har det, så vett eg at Gud elske meg akurat for den eg e, og eg ska få lov å komma t Han med alt. Om eg e glad, trøtt, hyper, lei meg, samma ka, så e Han der. D e ein styrke!